Vrijmoed

Een tweede plek - boven Vrijmoed - in Captain Critic’s top 3 van 2016 voor een bezwaarlijk veredeld te noemen Leuvense worstendraaier die in de schaduw van onze Gentse alma mater met zijn saucissen - zo vet, alsof manspersoon ze in zijn eigen brillantinekuif heeft gebakken - aan 10 euro het stuk de naïeve erasmusstudentes tracht te verleiden? Lieutenant Luxury Food verwacht dan wel de beste hot dog die hij ooit gegeten heeft! Akkoord, Meus weet dit waar te maken, maar dat maakt het nog geen verdienste. Naar Lieutenant Luxury Food’s mening verdient Würst daarvoor een plaatsje nauwelijks hoger dan brasserie ‘t Vosken. Fast is net als Luxury Food het domein van de luitenant. Dat Volta (1) zo hoog scoort kan ook op weinig bijval rekenen. Dit doet herinneren aan de wanna-burgers van Paul’s Boutique, maar bovenal vragen rijzen naar de objectiviteit van de kapitein. Kan het waar zijn, is Captain Critic gewoon een hippe vogel, steevast geruitjeshemd de snorkam bij de hand op zoek naar de beste adresjes voor granola en ijsthee? Dit ruikt alvast naar nepotisme, en nepotisme stinkt. Tijd dus voor een rechtzetting. Voor vlag en vaderland: op naar Vrijmoed!

Bij Vrijmoed kan je van de kaart eten of heb je keuze tussen twee menu’s van 4 tot 7 gangen. Één van de menu’s bestaat uit louter groentjes. Een prachtig initiatief van een vakman die weet dat we met zijn allen minder vlees moeten eten. Maar omdat er veel op het spel staat, kiest Lieutenant Luxury Food dan toch de vertrouwde vlees- en visrijke variant. Men kan niet altijd op de barricaden staan.

De hapjes zijn alvast heerlijk. Een ijsje, een heldere consommé bereid volgens de regels van de kunst, en bovenal een verbazend stukje pizza, allen van aardpeer. Bij de andere amuses wordt er daslook en gefermenteerde komkommer bij gerijmd, maar het geheim van de niet te geloven pizza is vanille. Fantastisch.

Na nog een zilveruitje wordt dan echt van start gegaan met onmiddellijk het mooiste bordje dat Lieutenant Luxury Food gezien heeft sinds zijn laatste passage bij Hertog Jan. Vertrouwde lezers kennen de voorkeur van de luitenant, en Michaël Vrijmoed benadert hier in het Gentse - aan uiterst schappelijke prijzen - wat voor de luitenant tot nog toe onevenaarbaar leek. Een spetterend fris, overdonderend kleurrijk, en wat voor een smakelijk bord. In dit geval wordt avocado gecombineerd met sint-jacobsvruchten en prachtig rozig-gemarmerde gerookte paling in een dashi-bouillon. De luitenant zou er bijna de hand van die andere grootheid, De Mangeleer, in herkennen, ware het niet dat dit gerecht hoger wordt getild door andermaal een romig ijsje van ditmaal de eerdere gerookte paling. Later zou de optant nog een ijsje van Engelse Stilton kunnen krijgen. Met eerder het aardpeerijs kunnen we over een eigen handtekening spreken. Driewerf hoezee!

Het tweede gerecht wordt nog beter. Vrijmoed serveert het beste van de Noordzee. Een lekkere, zwarte inktvissaus oogt prachtig bij een oranje vissaus en een rijkelijk stuk perfect gebakken Rode poon. Het gerecht wordt ondersteund door mossels en kokkels, en afgetopt met knapperig groene kroepoek. Meesterlijk: hoezee!

Even later volgt de pièce de résistance. Speenvarken met aubergine, beiden gelakt. Hier viel de Luitenant zijn oog al snel op, maar Vrijmoed weet toch te verrassen met een stukje vlees dat letterlijk weet weg te smelten in de mond. Waarlijk onevenaarbaar is dit het beste stukje vlees dat Lieutenant Luxury Food ooit voorgeschoteld kreeg. Grootmeesterlijk, zonder meer: hoezee!

Vrijmoed gaat zo virtuoos te werk, dat hij uiteindelijk toch even de bocht uitgaat. Ossenstaart, geserveerd in te veel jus, doet denken aan door onze noorderburen treffend omschreven draadjesvlees. Niet slecht, ware het gepaard met een frietje en een witloofslaatje - puur natuur met een beetje mayonaise - maar zelfs de exuberante schilfers truffel verbergen niet de open ravioli’s.

Als afsluiter weet de Luitenant van het menu af te wijken, door een fris dessert van cedraat met mascarpone en vanille (moet heerlijk zijn) in te wisselen voor een stevige chocolademousse. Vrijmoed maakt de cirkel rond met ditmaal een ijsje van knolselder.

Lieutenant Luxury Food beleeft bij Vrijmoed al vroeg op het jaar een eerste culinair hoogtepunt. Würst in de top van 2016 is leuk om te provoceren, maar toont vier jaar ver in de missie van Captain Critic hoeveel werk nog op de plank ligt. Meus dankt zijn plek namelijk niet aan een gebrek aan betere adresjes. Wanneer wordt de grill van restaurant Piranha onder de loep genomen? Is de kapitein al langs geweest bij Faim Fatale? Wanneer komen Steendam 66, Grade, Toi et moi, le Baan Thai, of 3 Biggetjes aan de beurt? En wil de kapitein de hipsteradresjes echt niet laten, bezoek snel Otomat. 2017 belooft dan een fantastisch jaar te worden. Maar immer Vrijmoed boven.