Gaston


Het wordt zo stilaan een traditie wanneer de zomer Gent bereikt: dan opent ‘Rooftop bar & restaurant’ Gaston weer voor twee maand de deuren. De locatie is alvast origineel te noemen: op de bovenste verdieping van de oude Galvestonfabriek aan de Wiedauwkaai vlakbij het havengebied.


Bij Gaston schept men zelf op over het spectaculaire zicht dat je vanop het dakterras hebt over de Gentse skyline (eat this, Manhattan!). Eigen lof stinkt doorgaans, maar deze keer niet. Het uitzicht is echt wel fantastisch en Gaston verdient alvast de titel van restaurant met het mooiste terras van Gent. Op dat terras is er zelfs semi-nonchalant een caravan met opschrift ‘Gaston’ geplaatst. Kom hier dus niet met Hollandse kennissen, het risico is te groot dat zij de caravan in kwestie aan hun trekhaak zullen hangen om vol enthousiasme naar de Provence te rijden. Je kan het ze niet verwijten, het zit in hun bloed. Dat ze zich op een dertig meter hoog dak bevinden is niet genoeg om hen tegen te houden. Een mooi terras dus, en het is daar dat Captain Critic zijn aperitief neemt: een Gentse Peterman jenever met Fever Tree tonic. Origineel en verfrissend. Geen voorgerecht deze keer, wel enkele eenvoudige maar toch originele aperitiefhapjes: verse Noordzeegarnalen met avocadodip, krokant filodeeg met humus, een volledige artisjok met vinaigrette en uuflakke met Tierenteynmosterd. We weten allemaal wel wat uuflakke is, daar is geen extra uitleg bij nodig, we zijn tenslotte Gentenaars. En als u geen Gentenaar bent: wat zit u dan te doen op een site over Gentse restaurants, weirdo?


Voor het hoofdgerecht verhuist de kapitein naar de binnenzaal, waar er duidelijk over het interieur nagedacht is. De met duizenden kroonkurken bedekte toog, de houten zoldering, de grote ramen, de tussenmuur gemaakt van oude binnendeuren … Geslaagd. Het hoofdgerecht - stoverij van varkenswang met pommes fondantes en zomerse groenten - is dat trouwens ook. De varkenswangetjes zijn lekker zacht en de geroerbakte groentjes zorgen voor een knapperige toets. Er is nog ruimte voor een dessert en dus laat de kapitein een moelleux au chocolat aanrukken. De moelleux is lekker en correct bereid maar mocht misschien nóg lopender geweest zijn. Op het vlak van moelleuxs is Captain Critic dan ook een fundamentalist. Hij heeft die graag zo lopend dat hij ze als het ware kan drinken als betrof het een cécémel.


Een prachtige locatie en dito interieur, correcte bediening en een lekkere keuken. De zomer bij Gaston mag van de kapitein gerust nog even blijven duren.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor