Rooselaer


Restaurant Rooselaer in het immer wervelende Heusden is vooral gekend omwille van zijn verschillende kreeftbereidingen. Nu dient Captain Critic toe te geven dat hij zelf niet de állergrootste fan is van kreeft. Dat heeft minder te maken met de reden waarvoor zeg maar Michel Vandenbosch geen liefhebber is (dan denkt Michel ongetwijfeld aan de Pieten Huysentruyt van deze wereld, die als een middeleeuwse beul met het schuim op de lippen en een dolle doch licht orgastische blik levende kreeft na levende kreeft te lijf gaan). Neen, dat heeft vooral te maken met het gevoel dat de kapitein telkens weer besluipt dat kreeft toch wel lichtjes overpriced is. Steevast het duurste gerecht op de kaart maar zelden het lekkerste. Daarbovenop ziet zelfs de meest stijlvolle gentleman er met zo’n belachelijk kreeftenbavet uit als een spastische ADHD-kleuter wiens ouders het definitief hebben opgegeven hem tafelmanieren aan te leren.


Enfin, de kapitein opteert dan maar voor het Bib Gourmand-maandmenu met aangepaste wijnen. Het aperitief wordt vergezeld van een kreeftkroketje, een groentensoepje en zalmcarpaccio met knolselder. Daarna volgt een herfstvariant van de klassieke caesar salad met wilde eend, gerookt everzwijn en een parmezankroketje. Fris, licht en smaakvol, wat in combinatie met de verschillende texturen zorgt voor een geslaagd voorgerecht. Na een iets te lange wachttijd volgt een lekkere, intens smakende kreeftensoep. Voor kreeft in deze variant is een bavet overbodig, de kapitein kan zich dus zonder gêne aan zijn geleedpotige soep tegoed doen.


Het is weer net iets te lang wachten op het hoofdgerecht: op het houtvuur gegrilde hertensteak met kooltjesgratin, woudkampernoelies en een veenbessensausje. Het vlees is goed bereid en de portie royaal, maar de saus is iets te zoet. Het menu wordt afgesloten met een smakelijk citroentaartje met merengue, rood fruit en Cointreau-roomijs. Bij de bestelling van een digestief - het lijkt hier een slechte gewoonte - loopt de wachttijd wel heel lang op. Na het nuttigen van de whisky in kwestie en de bijhorende zoetigheden is de kapitein al wat vergevingsgezinder, maar wanneer ook de rekening veel te lang op zich laat wachten smelt die vergevingsgezindheid toch weer wat weg.


Afrondend kan gezegd worden dat Captain Critic lekker gegeten heeft, maar de wachttijden tussen de verschillende gangen en de steken die de bediening - vooral aan het eind van de avond dan - heeft laten vallen, kosten restaurant Rooselaer toch wel iets op het eindrapport.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Pita Pantera

Keyaki

Konak

Commotie

Pastoor